Στην νήσο Σαρδηνία συναντάται ένα δηλητηριώδες φυτό με παράξενες ιδιότητες, η σαρδάνη.
Εφόσον καταναλωθεί, οι μύες του προσώπου συσπώνται και ο παθών κάνει μορφασμούς σαν να γελάει...με..."σαρδόνιο" γέλιο... δηλαδή ακριβώς όπως όταν γελάμε υποκριτικά ή σαρκαστικά (σαρδόνια).
Από εκεί λοιπόν και για αυτόν τον λόγο προκύπτει το επίθετο "σαρδόνιος" (γέλως).
Στο όμορφο νησί της Ιταλίας αλιευόταν επίσης κατά κόρον ένα ψάρι, η γνωστή μας σαρδέλλα.
Για τον λόγο αυτό πήρε και από εκεί την ονομασία της. Οι Άγγλοι διατήρησαν την λέξη "sardine" που κάνει ολοφάνερη την προέλευση της λέξεως.
Η λέξη "sardella" είναι το υποκοριστικό του θηλυκού του ιταλικού επιθέτου "sardο" (από το λατινικό "sardus" ) που σημαίνει "σαρδηνιακός/ από την Σαρδηνία".
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ωστόσο το θέμα "σαρδ-" και από πού προκύπτει... (συνδέεται άραγε και με τις "Σάρδεις";)
* Στην Οδύσσεια του Ομήρου συναντάμε την λέξη "σαρδάνιος" : "...σαρδάνιον μάλα τοῖον" (και γέλασε με σαρδόνιο γέλιο μέσα του) , ραψ. υ, στ. 302.
Είναι η σκηνή στην οποία ένας από τους μνηστήρες, ο Κτήσιππος, πετάει υποτιμητικά ένα κομμάτι φαγητό στον Οδυσσέα. Ο Οδυσσεύς σκύβει και το αποφεύγει, γελώντας σαρδόνια μέσα του, καθώς σκοπεύει να απαντήσει αργότερα αφανίζοντας και τον Κτήσιππο και τους υπόλοιπους μνηστήρες...
Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη
Εφόσον καταναλωθεί, οι μύες του προσώπου συσπώνται και ο παθών κάνει μορφασμούς σαν να γελάει...με..."σαρδόνιο" γέλιο... δηλαδή ακριβώς όπως όταν γελάμε υποκριτικά ή σαρκαστικά (σαρδόνια).
Από εκεί λοιπόν και για αυτόν τον λόγο προκύπτει το επίθετο "σαρδόνιος" (γέλως).
Στο όμορφο νησί της Ιταλίας αλιευόταν επίσης κατά κόρον ένα ψάρι, η γνωστή μας σαρδέλλα.
Για τον λόγο αυτό πήρε και από εκεί την ονομασία της. Οι Άγγλοι διατήρησαν την λέξη "sardine" που κάνει ολοφάνερη την προέλευση της λέξεως.
Η λέξη "sardella" είναι το υποκοριστικό του θηλυκού του ιταλικού επιθέτου "sardο" (από το λατινικό "sardus" ) που σημαίνει "σαρδηνιακός/ από την Σαρδηνία".
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ωστόσο το θέμα "σαρδ-" και από πού προκύπτει... (συνδέεται άραγε και με τις "Σάρδεις";)
* Στην Οδύσσεια του Ομήρου συναντάμε την λέξη "σαρδάνιος" : "...σαρδάνιον μάλα τοῖον" (και γέλασε με σαρδόνιο γέλιο μέσα του) , ραψ. υ, στ. 302.
Είναι η σκηνή στην οποία ένας από τους μνηστήρες, ο Κτήσιππος, πετάει υποτιμητικά ένα κομμάτι φαγητό στον Οδυσσέα. Ο Οδυσσεύς σκύβει και το αποφεύγει, γελώντας σαρδόνια μέσα του, καθώς σκοπεύει να απαντήσει αργότερα αφανίζοντας και τον Κτήσιππο και τους υπόλοιπους μνηστήρες...
Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη
Μήπως,λέω μήπως,τὸ θέμα προκύπτει απὸ τὴν λέξιν σάρδιον,το τὸν πολύτιμον λίθον μ' ἐρυθρὰν ἀπόχρωσιν ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὰς Σάρδεις;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιῶργος Κρατερὸς :)