Στους αρχαίους Έλληνες, και κυρίως στους Αθηναίους, άρεσε πολύ να έχουν μικρά συχνά γεύματα με άρτο που συνόδευαν συνήθως με μια λιχουδιά.
Αυτή η λιχουδιά που συνοδεύει τον άρτο ονομάζεται "ὄψον".
Επειδή όμως η αγαπημένη τους τέτοια λιχουδιά είχε επικρατήσει να είναι το μικρό ψαράκι, επεκράτησε μέχρι σήμερα ο "ἰχθύς" να λέγεται "ψάρι" (ὄψον -> ὀψάριον -> ψάρι).
Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.